Πόλεμος τα σημεία στίξης μέσα από τις έξι αισθήσεις...

Χτες τη νύχτα η ανάγκη μου να επικοινωνήσω με τους χρησμούς του κορμιού σου, με έβαλε σε ένα ταξίδι σκέψης και πόνου για ότι θέλησα και ότι άφησα. Σαν μαριονέτα που άλλος κρατά τι κορδέλες αιωρούμαι, παίζω και πονώ, πονώ και παίζω...
Χαράζω πάνω στο κορμί μου δρόμους, ίδιους με αυτούς που χάραξες και περπατήσαμε μαζί, ανάσα την ανάσα, πόνο τον πόνο, ηδονή την ηδονή και συνεχίζω να παίζω και να πονώ...
- Το θέλησες θυμάσαι?!

Δεν αλλάζει ; ή Αλλάζει ;

- Δεν αλλάζει σου λέω μην επιμένεις
- Τι πάει να πει δεν αλλάζει, θα αλλάξει
- Δεν μπορεί να περιμένεις πως θα αλλάξει κάποιος επειδή το θες εσύ;
- Μα έχει όλες τις προϋποθέσεις
- Μόνο που εδώ μιλάμε για άνθρωπο, όχι για χρώμα μαλλιών
- Ξέρεις τι με τσαντίζει σε σένα; ότι σε όλα βρίσκεις κάτι αρνητικό
- α παπαπαπα νεύρα, εντάξει λοιπόν αν θες να πιστεύεις πως θα αλλάξει είναι δικαίωμά σου
- Ότι τι ; πρέπει να μου λέτε σε όλα ναι;

Μια Βόλτα..

- Ξέρεις τι σκέφτηκα?
- Έλα για πες...
- Να κάνουμε μια μεγάλη βόλτα σήμερα.
- Και που να πάμε? δεν υπάρχουν λεφτά.
- Τι να τα κάνουμε τα λεφτά παιδί μου, βόλτα θα πάμε.
- Που?!  θα περπατάμε σαν τους παλαβούς?

Νέα αρχή ; πες το και έτσι...

- Τελικά ?
- Ναι έτσι είναι, θέλω κάτι άλλο, το πήρα απόφαση.
- Πως μπορείς ?
- Τι εννοείς?
- Πως μπορείς και μηδενίζεις τα πάντα, τους πάντες.
- Το θέμα είναι αν μπορώ ή αν το θέλω?
- Με ρωτάς?
- Θες απάντηση?