Το ξέρω το παιχνίδι...

 

Ξέρω πώς να ψιθυρίσω… και ξέρω πώς να κλάψω για να σε κάνω να με λυπηθείς αυτό το παιχνίδι το ξέρω καλά …

Ξέρω που μπορώ να βρω τις απαντήσεις και πώς να σου πω ψέματα…

Ξέρω πώς να ανταποκριθώ και ξέρω πώς να τα συνδιάσω το παιχνίδι το δικό σου και δικό μου να το κάνω…

Ξέρω πότε να αντιμετωπίσω την αλήθεια και να την πω και σε σένα  και ξέρω πότε να ονειρευτώ και μαζί μου να σε πάρω…

ξέρω που να σε αγγίξω και από τα Τάρταρα της τρέλας στα σχοινιά της απελπισίας να σε ρίξω,  ξέρω τι πρέπει να σου αποδείξω και τι να κρατήσω κρυφό…

Ξέρω πότε να σε τραβήξω κοντά μου και πότε να σε αφήσω να πέσεις…

Ξέρω ότι η νύχτα αργοφεύγει και ξέρω ότι ο χρόνος τελειώνει…

Και ξέρω ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να σου πω αυτά που πρέπει να σου πω…

 Αλλά ξέρω ότι αξίζει να δοκιμάσω…

Ξέρω τους δρόμους του πλούτου και ξέρω τους τρόπους της δόξας μέντορας σοφός μου δίδαξε πώς να τους χαράξω…

Ξέρω όλους τους κανόνες του παιχνιδιού αλλά ξέρω και πώς να τους σπάσω…

Αλλά δεν ξέρω πώς να σε αφήσω να μην πέσεις  στην αγάπη μου, ούτε στο κορμί μου δεν το θέλω αυτό δεν μου αξίζει…

Και δεν ξέρω πως το κάνεις… να δημιουργείς αγάπη από το απόλυτο τίποτα, από το τίποτα που ζω όλο αυτό τον καιρό….

Οι χτύποι της καρδιάς σου είναι σαν τύμπανο που έχασε  τον ρυθμό πάνω στο γυμνό κορμί της ηδονής και κοίτα ένα αστείο πράγμα ψάχνει το δικό μου…

Μπορείς να πάρεις το σκοτάδι από τα βάθη της νύχτας και να το μετατρέψεις σε φάρο φωτεινό που φέγγει ασταμάτητα, αλλά μην το κάνεις για μένα όχι άλλη προδοσία σε παρακαλώ …

Δεν θέλω  να τον ακολουθήσω γιατί όσα γνωρίζω θα τα ξεχάσω και θα θελήσω να σου προσφέρω κάτι από  μένα…

Μπορώ να κάνω ένα δρομέα να πέσει μόνο με ένα βλέμμα και να χάσει το παγκόσμιο ρεκόρ , μπορώ του να βάλω το τελευταίο εμπόδιο….

Μπορώ να κάνω το κόμπιασμα στον ήχο μιας σφυρίχτρας και βγει λάθος ένας διαιτητής σε ένα κρίσιμο ποδοσφαιρικό αγώνα…

Μπορώ να κάνω ένα ολόκληρο στάδιο να ροκάρει μόνο με μια κίνηση, με μια λέξη…

Μπορώ να κάνω το σήμερα να κρατήσει για πάντα ή μπορώ να το κάνω να εξαφανιστεί με την αυγή…

μπορώ να υποσχεθώ οτιδήποτε έχει υποσχεθεί ποτέ κανείς…

 και μπορώ να διώξω όλους τους δαίμονές σου, αλλά όχι τους δικούς μου αυτούς δεν μπορεί να τους διώξει κανείς …

Μπορώ  να τα καταφέρω χωρίς εσένα πίστεψέ με και φύγε…

Θέλεις πραγματικά να με δεις να σέρνομαι???

Και δεν θα μπορέσω ποτέ να το κάνω αυτό που κάνεις εσύ…

Να δημιουργείς αγάπη από το απόλυτο τίποτα…  

Αυτή την κατάρα και την απειλή πάρτη  από πάνω μου όσο είναι καιρός…